In de ochtend is het licht niet veel veranderd. De lucht is nog steeds grijs en weerspiegelt daarbij mijn ochtendgevoel van vandaag. Langzaam laat ik de dag bij mij binnenkomen. Een hand koud water in mijn gezicht versnelt dat proces enigszins.
Mijn verwachtingen zijn niet hoog, maar ik wandel toch even naar de Barnafoss. Vorig jaar was het licht hier redelijk, maar de hoeveelheid water erg klein. Wellicht staat hier dit jaar iets meer water zodat ik ondanks het grijze weer toch nog een interessant plaatje kan schieten. Vanaf het einde van het pad kijk ik naar de waterval. Tenminste, ik was er zeker van dat hier die waterval moest zijn. Vergis ik mezelf nu? Ik loop een stukje terug, maar bedenk me dan dat ik toch echt op de goede plek stond en ga terug. De wand waarvan het water zich vorig jaar nog in kleine hoeveelheden naar beneden stortte is helemaal droog. Geen spat water. Ik kijk in de rivier, en besef dat het water ook hier lager staat dan ik gewend ben. Ik had er niet bij stil gestaan, maar dat kan dus ook gebeuren. De fototas blijft dicht en ik loop terug naar de camper.
Een lange rit brengt me naar de Westfjorden. Het weer verbeterd langzaam, en het is geen straf om door dit oerlandschap te mogen rijden. Er lijkt niet veel te zijn veranderd in de acht of negen jaar sinds ik hier voor het laatst was. Ik herken enkele plekjes waar we toen even stopte, aten, koffie dronken of waar ik gewoon even een foto moest maken. Bij een van die plekjes stop ik nu ook. Een kleine kloof met aan het einde een door zwarte rots en groen mos omgeven watervalletje dat ik toen al prachtig vond wil ik opnieuw gaan bekijken.
Het lijkt op zich misschien geen bijzondere waterval, maar dat ligt er meer aan dat er hier in IJsland zoveel watervallen zijn dat zo’n kleintje over het hoofd wordt gezien. Lag zo’n waterval in Nederland moest je waarschijnlijk entree betalen, kon je er hamburgers en ijsjes kopen, en werd er rondom heen een themapark gebouwd waar je ook nog een euro voor een toiletbezoek moest betalen.
Ik geniet van deze schoonheid van de natuur en kijk naar het diepe heldere water onder de waterval. Een enorm drang om hierin te gaan zwemmen maakt zich van mij meester. Alleen dan moet ik wel eerst terug lopen naar de camper om een handdoek te halen. Ik voel met mijn hand aan het water dat toch wel erg koud aanvoelt. Toch lokt het heldere water. Ik zie mezelf al in het verfrissende water liggen. Zal ik toch maar even een handdoek halen? Ik trek één schoen uit, doe een sok uit en dompel mijn voet onder water. Slechts een paar seconden zijn nodig om me te realiseren dat om te zwemmen heet water toch een stuk warmer zou moeten zijn. Dat heb je soms. Iets wat in gedachten heel leuk lijkt maar in de praktijk toch net iets anders uitpakt. Ik verpak mijn tintelende voet weer in sok en schoen, en terwijl ik nog eenmaal terugkijk in het glasheldere water, wandel ik terug naar de comfortabele warmte van mijn camper.
Tegen 18:00 uur kom ik aan bij de voor mij belangrijkste bestemming van de Westfjorden: De Dynjandi ook wel Fjallfoss genoemd. Het licht is nog niet wat beloofd is, maar ik begin aan de korte maar steile wandeling naar boven. Dynjandi is slechts de bovenste van een serie van zeven watervallen. Door zijn waaiervorm is het een opvallende waterval die door velen de mooiste van IJsland genoemd wordt. Ook ik ben onder de indruk. De lichtomstandigheden zijn ook nu weer niet perfect, maar ik weet toch enkele mooie platen te schieten. De ondergaande zon zit gedeeltelijk achter wolken. De lijn van ondergang loopt ongeveer gelijk met de aflopende lijn van de berg waarachter hij zich laat zakken. Heel af en toe weet de zon heel even achter zo’n wolk vandaan te komen, en tegelijkertijd ook voorbij de heuvelrug te komen. Op zo’n moment is de waterval op zijn mooist.
Het begint al donker te worden als ik weer aan de terugweg begin. De zes andere watervallen eisen nu keer op keer mijn aandacht op. Hierdoor duurt de weg naar beneden een stuk langer dan de weg omhoog. Het is al 20:00 geweest als ik weer terug ben bij de camper. Hoog tijd dus om wat te eten, lezen en dan te gaan slapen.
